جودی آبوت درون من-1

پاسخ: سلام بانوخوشحالم که نظر شما رو پای این پست می‌بینم. آن هم علی‌رغم اینکه مشغله‌هاتون بیش از پیشه و با خوندن پست‌هاتون در جریانش هستم.با اینکه بنده تحلیل‌های خودم رو از آمار (یا اصلا بگیم برداشت‌های شخصی و غیرکارشناسانه خودم رو) اینجا ارائه نکردم و فقط همه رو دعوت کردم به تامل در این آمار، اما کسانی که برخلاف شما شناختی از این وبلاگ ندارن، احساس کردن لابد دارم خیلی چیزها رو زیرسوال می‌برم. در صورتی که احتمالا شما می‌دونین من با بیشتر سخنان شما موافقم.صمیمانه متشکرم از اینکه این پیام رو نوشتید. به این دلیل که در کنار زوایای دید مختلفی که نسبت به این موضوع وجود داره ( و هر زاویه‌دید هم برخاسته و تاثیرپذیرفته از مجموع باورها و عقاید و تجربیاتِ نفر به نفرمونه)، با افزودن زاویه‌دیدتون کمک کردین از جنبه مثبت ماجرا هم بهش نگاه کنیم. چیزی که من در این سال‌ها بهش رسیدم این بوده که هرگز به یک دید و نگاه جامع و کامل نمی‌رسم اگر فقط شنونده یا خواننده نظرات گروه خاص و محدودی باشم، یعنی اگر فقط با کسانی که دقیقا مثل خودم فکر می‌کنن گفتگو یا معاشرت کنم. چنین گفتگویی رشد محدودی رو هم به دنبال داره. بنابراین از یادآوری و ذکر مواردی که فرمودین بسیار سپاسگزارم.بله. در اقلیت بودن یا در اکثریت قرار گرفتن معیار خوبی برای تشخیص درستی یا نادرستی یک مسیر یا عقیده نیست.اما چرا اینجا دارم از اعداد و ارقام و توجه به اون‌ها صحبت می‌کنم؟ من دوستانی دارم از گروه‌های مختلف فکری. دوستان اصول‌گرا و متدین، دوستان اصلاح‌طلب و حتی دوستانی که تعلقی به مذهب ندارن. البته که میزان صمیمیت و ارتباطم هم با هر گروه متفاوته اما منظور اینکه به هرحال تلاشم رو کردم با حذف یک گروه، اون‌ها و طرزفکرشون رو نادیده نگیرم.در , ...ادامه مطلب