شب های خیال

«می زند تند به تند،

قدم این ثانیه با ضربِ بدآهنگِ هراس آور خود.

می گریزد از من،

خواب و آسایش و آرام و قرار.

جزرى از پشتِ مَد امشب،

می زند دَم به دَم این سان،

خونِ جارى،به رگانم سرسخت»

بندی است از یکی از اشعار دوران دانشجویی ام.شاید بهترین بند آن شعر.

اسم شعر را گذاشته بودم : شب بدر